2013: Project Szürte
Het plan was om bij een school in Szürte een nieuwe eetzaal met keuken te bouwen. Hiervoor zou het CUC fondsen werven, en samen met fondsen van de school zelf zou dit gerealiseerd kunnen worden.
In de zomer zijn we met de zomerreis naar Szürte gegaan om daar de nodige klussen te doen, in afwachting van de plannen en financiering.
Helaas bleek na verloop van tijd de school de benodigde fondsen niet te kunnen leveren, waardoor dit project uiteindelijk niet door is gegaan.
Verslag voorbereidingsreis
Van vrijdag 24 mei t/m zondag 26 mei 2013 zijn Alja Bronswijk, David Spies, Wouter Griffioen en Roelof Michel naar Szürte in Oekraïne geweest om te overleggen over de plannen voor nieuwbouw van een eetzaal en keuken bij de middelbare school aldaar.
Wij vertrokken vrijdagmorgen om 8:45 uur met Wizz Air vanaf vliegveld Eindhoven naar Boedapest in Hongarije, een vlucht van 2 uur. Het vliegtuig zat stampvol en omdat wij wat te lang koffie hadden gedronken zaten wij her en der verspreid.
Het vliegveld van Boedapest heeft 2 terminals, die via een buslijn met elkaar zijn verbonden. Bij de terminal die niet meer in gebruik is, is het treinstation vanwaar je verder het land in kunt, dus moesten wij eerst met de bus naar het treinstation Fehigery.
Daar konden wij onze gereserveerde plaatsen innemen in de Intercity naar Nyíregyháza in het zuiden, waar wij werden opgepikt door Jack Keijzer, de Nederlandse ‘manus van alles’ van een tehuis voor geestelijk en lichamelijk gehandicapte meisjes en vrouwen. Op de heenweg van onze zomerreizen brengen wij meestal een bezoek aan het tehuis, altijd weer een indrukwekkende ervaring.
Omdat het CUC tot nu heeft deelgenomen in projecten in het deel van Oekraïne waar Hongaars wordt gesproken kan Jack als onze tolk optreden, hij vertaalt niet alles letterlijk maar houdt rekening met de daar gebruikelijke omgangsvormen. Wij, Nederlanders, kunnen dingen nogal rechtlijnig en direct verwoorden. Dat is men daar niet gewend en zeker bij dit nieuwe project waar mensen voor het eerst met ons te maken krijgen is deze ‘vertaalslag’ heel belangrijk. Mensen zullen in een setting waar ook personen met meer aanzien of hoger in rang aanwezig zijn, zeer terughoudend zijn om zich in het gesprek te mengen. Als je die persoon later alleen meemaakt merk je dat die aarzeling grotendeels is verdwenen, zo werkt het daar.
Na een warme maaltijd net over de grens in Oekraïne, inclusief drinken voor € 18,30…maar dan wel voor 5 personen, zijn wij naar het gemeentehuis in Szürte gereden waar wij om 19:00 uur hadden afgesproken. Hij legde ons een gedetailleerd en ook al goedgekeurd bouwplan voor, voor de bouw van eetzaal en keuken, in de komende jaren. De totale begroting daarvoor is € 90.000.
De gemeente kan per jaar maximaal € 12.000 (als er geen andere posten zijn die meer voorrang hebben) bijdragen, de rest zal uit andere bronnen moeten worden verkregen. Om subsidie van Wilde Ganzen te kunnen krijgen, 55% van wat het CUC aan fondsen bij elkaar heeft gesprokkeld, mag een project een maximale looptijd van een jaar hebben, maar voor hetzelfde object mag wel meerdere jaren achter elkaar een projectplan worden ingediend. Dat houdt dus in dat het project administratief (begroting) in delen van 1 jaar moet worden opgeknipt. Wij zijn dus van plan dit project meerdere jaren te steunen, maar bekijken het van jaar tot jaar. Van groot belang is of onze partner in Oekraïne zich houdt aan de afspraken die wij met elkaar hebben gemaakt. Het is de bedoeling dat de gemeente Szürte dit jaar uit eigen middelen de fundering en riolering gaat realiseren, daarnaast zal men met het restant van die middelen alvast materialen kopen voor het vervolgtraject, want wat is begroot moet dat jaar ook worden gebruikt, anders vervalt het.
Het gesprek met de burgemeester was plezierig en openhartig. Wij hebben er vertrouwen in. Hij is een heel praktisch ingestelde man. “Wij beginnen gewoon maar zouden dit project op eigen (financiële) kracht pas in 7 à 8 jaar kunnen realiseren. Wij zijn dan ook uiterst blij met jullie steun want dan kunnen wij deze belangrijke voorziening voor de leerlingen veel sneller in gebruik nemen”.
Nadat zijn vrouw al driemaal gebeld heeft dat hij nu toch echt thuis moet komen, de kapper is er en er moeten nog dingen geregeld worden voor de bruiloft van hun zoon de volgende dag, nemen wij afscheid en wensen hem morgen een mooie dag.
De volgende dag hebben wij een gesprek gehad met de schoolleiding over het verblijf van de zomerreizigers die van 7 t/m 15 juli hun kampement bij de school zullen opslaan. Gesproken wordt over de sanitaire voorzieningen, douches en vooral de werkzaamheden die moeten worden verricht. Ook het contact met de plaatselijke jeugd via samenwerken, sport en spel en niet te vergeten het samen genieten van het kampvuur en de liedjes die dan kunnen worden gezongen uit het songbook dat wordt meegenomen, komen aan de orde. Ook dit gaat helemaal goed komen al zullen er nog wel wat dingen voor geregeld moeten worden, zowel hier als daar.
Ook bij het oude project in Kisgejoc zal deze zomer nog wat onderhoud en herstel moeten worden uitgevoerd, ook dat hebben wij geïnventariseerd.
Wij waren blij verrast dat op de bovenverdieping van de eetzaal van het vorige project in Nagy Dobrony in de negen slaapkamers voor de studenten mooie vloerbedekking (zeil dat er uitziet als parket) was gelegd en dat er ook al enkele bedden en kasten waren gemaakt. Het zag er heel goed en degelijk uit.
De matrassen voor de bedden hadden zij gekregen van een andere vrijwilligers organisatie uit Duitsland. Wij hebben de helft van de kosten voor de bedden en kasten, zijnde € 2.100, toegezegd, zodat dit snel kan worden afgemaakt.
Al met al een vruchtbare reis waar wij tevreden van terug keerden.
Met vriendelijke groet
Alja, David, Roelof, Wouter