Eindelijk was het dan zover: op 16 juli begon de reis naar Ukraïne. 4 Uur in de ochtend en nog 1747 km te gaan. We reizen met 14 jongeren en 5 personen als leiding, waaronder Timo en David die ook ooit als jongere mee zijn geweest. Voor een aantal reizigers is deze reis nieuw, anderen hebben al eerder een dergelijke reis meegemaakt.
Op zich verloopt de reis zonder problemen, alleen is het in Duitsland de gewoonte tijdens de zomer zo veel mogelijk wegwerkzaamheden te doen. Dat betekent dat al die extra vakantiegangers langs al die “Baustellen” geloodst moeten worden. Dat levert dus veel vertraging en filevorming op.
Pas omstreeks middernacht kwamen we aan in Komarom, Hongarije. Gelukkig hebben we onderweg al een McDonalds maaltijd genuttigd, want nu nog pizza eten zou niet meer gaan.
Zondagavond kwamen we aan bij het kindertehuis in Nagy Dobrony. Ons werd aangeboden de eerste nachten in het gastenverblijf te slapen, omdat noodweer verwacht werd. De groep werd over 2-persoonskamers verdeeld.
Maandag begon het werk. Een paar van ons hebben aan het hek gewerkt. Schuren en weer opnieuw in de groene verf zetten. Het blijkt toch handig om tijdens het schuren een masker te dragen, want de rest van ons gezicht zat onder het groene stof. Dat adem je anders gewoon in.
Gedurende de week hebben we ook nog een graanmolen geverfd. In de kassen waar tomaten en paprika’s gekweekt worden hebben we onkruid gewied. Wanneer het te warm werd gingen wij andere klussen doen.
Bij de school in Barkaszo hebben we schoolborden opgehangen en waterkranen vervangen. Tevens hebben we geld achtergelaten om de vloer in de sportzaal te kunnen vervangen. Die bestaat nu nog grotendeels uit houten planken, die op balkjes direct op het zand liggen. Die zijn in de loop van de tijd verteerd. Het is praktischer als men een betonvloer legt, op isolatieplaten en folie. Dat kunnen de ouders en de medewerkers van de school zelf.
In Kisgejöc, ons eerste project, hebben we een schoolbord gerepareerd en een kookketel in de keuken weer aan de praat gekregen. Alle apparatuur is weer een paar jaar ouder en in Ukraïne ontbreekt echte deskundigheid om de boel goed te onderhouden.
We zijn met een touringcar op excursie geweest naar een uitzichtpunt en waterval in de Karpaten. Leuk dat er deze dag ook een aantal bewoners van het kindertehuis mee konden. Op een zeker moment stond op een weide in de Karpaten een maaltijd voor ons klaar, 2 grote potten met soep hangen boven een hoofdvuur en er is salade, brood en heerlijke worst. De worst is van het varken waarvan een achttal de slacht hebben meegemaakt en enkelen zelfs geholpen hebben bij het verder ontleden van het beest.
Niet ver van de picknickplek is ooit net zoiets gebouwd als in West Europa tijdens de 2e Wereldoorlog, de Atlantic Wall, de verdedigingsbunkers en stellingen langs het Kanaal en langs de Noordzeekust. Over een afstand van 800 kilometers ook hier bunkers verbonden door ondergrondse gangen. Enkelen van ons konden onder leiding van de heer Katko een deel van deze verdedigingswerken bezoeken. Jammer dat legers altijd dergelijke dingen bouwen om de vorige oorlog te winnen.
Bij elkaar een geweldige reis waarbij veel nuttige arbeid is gedaan en we het kindertehuis hebben kunnen helpen. Leuk om met de bewoners samen te werken en een aantal leuke dingen te kunnen doen. Niet onvermeld mag blijven dat we voor het eerst in 14 jaar gewonnen hebben bij het voetballen.
Namens het CUC,
Jaap de Bruijne
